Kitap Yorumu | Çizgili Pijamalı Çocuk

ARKA KAPAK :

Bu kitabı okumaya başladığınızda, kendinizi Bruno adında dokuz yaşında bir çocukla yolculuğa çıkacaksınız (ama bu kitap dokuz yaşındakiler için değil). Ve er geç Bruno ile beraber bir tel örgüye varacaksınız.

Böyle tel örgüler dünyanın dört bir yanında var. Umarız, hayatınız boyunca böyle bir tel örgünün öbür ucuna geçmek zorunda kalmazsınız.

KİTAP KÜNYESİ :

Kitap Adı: Çizgili Pijamalı Çocuk

Özgün Adı: The Boy in the Striped Pyjamas

Yazarı: John Boyne

Çevirmeni: Tülin-Tayfun Törüner

Yayınevi: Tudem Yayınları

Sayfa Sayısı: 198

Goodreads: 4,11

KİTAP YORUMUM :

Hepimiz bu kitabı bir kere bile olsa görmüşüzdür. Küçükken, sınıf kitaplığında dururdu bu eser. İsmine bakıp, "Ben 'pijamalı' eserleri okuyacak yaşı geçmedim mi?" diye kibirlenirdim. Ne kadar da kısıtlı düşünüyormuşum. Okumak bu zamana kısmet oldu. Bırakın çocuğu, yediden yetmişe herkesin okuyup ders çıkarılması gerekilen bir kitap.

Bruno & Shmuel

John Boyne'nun yarattığı derin içerikli bu eser, İkinci Dünya Savaşı sırasında küçük Bruno'nun yaşadıklarını anlatmakta. Kitap, ana fikir ve anlatım açısından gerçekten muazzam.

Çizgili Pijamalı Çocuk, akıcı ve iyi yazılmış bir eser. Konusu ve anlatımı bakımıyla insanı etkiliyor. Savaşın ve ırkçılığın yarattığı etkiyi, dokuz yaşındaki bir çocuktan dinlemek ise can acıtıyor. Bruno kesinlikle çok masum, her çocuğun olması gibi. Kendisinin bir Nazi askerinin çocuğu olduğu bile anlayamayan Alman Bruno'nun, Yahudi kampındaki Shmuel ile arkadaşlık kurması çok etkileyici.

Bu ayrımı anlayamayan iki çocuğun hayatı sorgulamaları hepimize bir ders veriyor aslında. Buna bir alıntıyla örnek vermek istiyorum, "Tam olarak fark neydi? Kendi kendine düşündü: Hangi insanların çizgili pijama, hangilerinin üniforma giyeceğine kim karar vermişti?"

Bruno, kamptakilerin halini görüyor ve konuşursa hem arkadaşının hem de kendisinin başının derde gireceğini anlıyor. Burada da ebeveynlerin yarattığı o acımasız etkilerden birini görmekteyiz. Hangi birimiz korktuğumuz için anne babamıza bir şeyler anlatmadık ki? Ama eminim hiçbirimizin sonu, Bruno'nunki gibi olmadı.

Bruno'nun ablası

Bruno ve Shmuel, arkadaşlıklarını sürdürmek için sık sık askerleri ve Yahudileri ayıran tel örgünün orada buluştular. Birbirlerine hayatlarını, anılarını anlattılar. Bruno, Shmuel'e bazen maddi bazen de manevi olarak yardım etti. Shmuel ise Bruno'nun keşif isteğini tatmin etti, ona güzel bir arkadaşlık verdi.

Bu kitap bize hem sadakati hem de savaşın yıkıcı etkilerini göstermekte. Eğer farkında değilseniz ya da tekrar hatırlamak isterseniz, mutlaka okumanız gerekiyor. İki masum çocuğun maceralarını anlatan bu kitap, düşüncelerinizin şekillenmesine yardımcı olacaktır.

Bruno & Shmuel, tel örgünün orada

❤ ÇİZGİLİ PİJAMALI ÇOCUK'TAN ALINTILAR ❤

• "Ah, yeni arkadaşlar edinirsin," dedi anne, gitmesi için elini sallayarak, sanki bir çocuğun en iyi üç arkadaşını bulması kolay bir şeymiş gibi... (sayfa 11)

• "Ah, o insanlar," dedi babası, başı ile onaylayıp biraz gülümseyerek. "O insanlar...şey, onlar insan değil Bruno." (sayfa 51)

• "Heil Hitler!" dedi, ki ona göre şimdilik bunun anlamı 'hoşçakal' veya 'iyi günler dilerim' demenin başka bir şekliydi. (sayfa 52)

• Saçları koyu renkti ve oldukça kısa kesilmişti. Minicik bir bıyığı vardı, o kadar küçüktü ki. Bruno, bu zahmete ne gerek vardı, diye merak etti. Belki de tıraş olurken orayı kesmeyi unutmuştu. (sayfa 115)

• "Tel örgünün bu tarafında kaç kişinin yaşadığının farkında olduğunu sanmıyorum." dedi Shmuel. "Burada binlerce kişiyiz." (sayfa 128)

• Bruno konuşmak için ağzını açtı; ama daha fazla bir şey söylerse başının derde gireceğini düşündü. "Onları odamın penceresinden görebiliyorum," dedi sonunda. "Elbette çok uzaktalar, ama yüzlercesi var. Hepsi de çizgili pijamalar giyiyor." (sayfa 176)

• Aslında baktığı her yerde iki farklı tip insan görebiliyordu: Mutlu, gülen, bağıran üniformalı askerler ve çizgili pijamaları içinde mutsuz, ağlayan, bir çoğu sanki uyuyormuş gibi boşluğa bakan insanlar... (sayfa 192)

KİTAP DEĞERLENDİRMESİ :

Kitap, beni de çoğu insanı etkilediği gibi derinden etkiledi. Bu yüzden bu kitap için değerlendirmem şu olacaktır: